Text Box:

Βενετια > Ταξιδιωτικές Ιστορίες 

Με την ματιά των ταξιδιωτών

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010
Βενετία, Ιταλία

Καιρός ωραίος και ηλιόλουστος 

 

Κοιμηθήκαμε καλά και ξυπνήσαμε για να δούμε μια ακόμα όμορφη ημέρα - αν και το πρωί είχε αρκετό κρύο. Το πρόγευμα συμπεριλαμβανόταν στην τιμή του δωματίου και μας το σέρβιραν στην τραπεζαρία. Ήταν απλό, καλό και ικανοποιητικό. Η ρεσεψιόν μας προμήθεψε με εισιτήρια λεωφορείων - €2.40 το κάθε ένα με επιστροφή αλλά και καλές οδηγίες για στην πλησιέστερη στάση λεωφορείου. Η διαδρομή με το λεωφορείο ήταν πού σύντομη για το κέντρο της Βενετίας - ακριβώς 9 χιλιόμετρα μακριά. Αρχικά ψάξαμε τις επιλογές μας για μια κρουαζιέρα το Σάββατο.

Τα κρουαζιερόπλοια αναχωρούν από την
Piazzale Roma όπου κάνουν τέρμα και τα λεωφορεία και έτσι χαρήκαμε που θα μπορούσαμε να μεταφερθούμε εκεί με τις αποσκευές μας χωρίς να πρέπει να πληρώνουμε ταξί.

Περπατήσαμε στο Palazzo Venier dei Leoni στο Dorsoduro για να δούμε την γκαλερί τέχνης της  Peggy Guggenheim . Η συλλογή βρίσκεται μέσα στο ενετικό παλάτι όπου και έζησε για 30 χρόνια. Το παλάτι πλέον είναι ανοικτό στο κοινό, λειτουργεί ως μουσείο και περιέχει την συλλογή έργων τέχνης της αλλά και έργα άλλων γνωστών καλλιτεχνών. Υπάρχουν επίσης οι κήποι γλυπτών Nasher όπου φιλοξενούν διάφορες εκθέσεις. Αναγνωρίσαμε έργα του Picasso, του Salvador Dali, του Joan Miro και του Pollack. Υπήρχαν βέβαια και άλλα που δεν γνωρίζαμε τους καλλιτέχνες, αλλά ήταν μια πολύτιμη συλλογή με θαυμάσιο γούστο στην τέχνη. Η είσοδος κόστισε 12€ το άτομο.

Προσγειωθήκαμε στη Βενετία μια καταπληκτική και ηλιόλουστη ημέρα. Με το αεροπλάνο περάσαμε πάνω από κάποια πανέμορφα τοπία - λίμνες και χιονισμένες κορυφές βουνών. Η πορεία του αεροπλάνου μας πέρασε ακριβώς πάνω από την Βενετία και μπορέσαμε να κοιτάξουμε προς τα κάτω τα κανάλια και τους υδάτινους δρόμους που διακοσμούν το νησί.

Αποφασίσαμε να πάρουμε από το αεροδρόμιο το τοπικό λεωφορείο για το ξενοδοχείο μας αφού και ο καιρός ήταν τόσο καλός και δεν θα μας ενοχλούσε ένας σύντομος περίπατος εάν ήταν απαραίτητο. Με
3€ έκαστος επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο ACTV για το Mestre όπου βρίσκεται το ξενοδοχείο μας. Το κέντρο πληροφοριών μας είχε ενημερώσει ότι το ταξί θα κόστιζε περίπου 30 ευρώ έτσι το λεωφορείο ήταν μια πολύ καλή εναλλακτική λύση.

Το ξενοδοχείο το βρήκαμε μέσω διαδικτύου και δεν είχαμε άλλη επιλογή γιατί κάναμε την κράτηση τελευταία στιγμή- παρόλα αυτά, αποδείχθηκε μια εξαιρετική επιλογή. Βρίσκεται κοντά σε μέσα μεταφοράς, καταστήματα και οι εγκαταστάσεις του είναι καλές και σύγχρονες. Το Ξενοδοχείο
Residence Elite βρίσκεται μέσα στην Via Forte Marghera, 119 Mestre. Μόλις τακτοποιηθήκαμε περπατήσαμε στην τοπική υπεραγορά της «Pam» και αγοράσαμε μερικές προμήθειες για να κάνουμε μια σαλάτα για το γεύμα μας. Ημασταν πολύ κουρασμένοι, έτσι μόλις φάγαμε και είδαμε λίγη τηλεόραση TV πέσαμε κατάκοποι στο μεγάλο και άνετο κρεβάτι του ξενοδοχείου.

Text Box:

Πριν μπούμε στο μουσείο απολαύσαμε ένα σνακ (σάντουιτς με ζαμπόν και τυρί) στην κοντινή εκκλησία του 17ου αιώνα Santa Maria della Salute. Ακριβώς δίπλα βρίσκεται το Dogana Di Mare, το μουσείο σύγχρονης τέχνης. Κατά τη διάρκεια του απογεύματος περιπλανηθήκαμε στους δρόμους και γευτήκαμε την μοναδική και μυθική ατμόσφαιρα της Βενετίας που είναι γεμάτοι τουρίστες, βάρκες, γόνδολες και αγορές και όλα μαζί συνδυασμένα δημιουργούν μια ζωηρόχρωμη και ενδιαφέρουσα πόλη. Στο δρόμο για το San Marco αγοράσαμε μερικά εισιτήρια για την όπερα για την βραδινή παράσταση στην αίθουσα συναυλιών Scuola Grande Di San Teodoro, στο Campo San Salvador. Αφού η συναυλία δεν άρχιζε πριν τις 8.30 μ.μ. αποφασίσαμε να βρούμε ένα ωραίο μέρος για φαγητό. Βρήκαμε λοιπόν το εστιατόριο Florida, κοντά στη γέφυρα Rialto, το οποίο είχε εξαιρετική θέα. Ήταν 5 μ.μ. και έκανε κρύο αλλά είχαν καλές υπαίθριες θερμάστρες και μαζί με το κρασί  ζεσταθήκαμε γρήγορα καθώς επιλέγαμε το «menu turistico». Επίσης παρατηρήσαμε ότι θα μπορούσαμε να συνδέσουμε to I-touch κινητό μας με το WI-Fi τους και έτσι διαβάσαμε και τα e-mail μας.

Μετά το γεύμα πήγαμε στο κονσέρτο που ονομαζόταν
Barocco E Opera. Ήταν μια παράσταση που κράτησε μια ώρα και 40 λεπτά. Οι μουσικοί και οι τραγουδιστές ήταν ντυμένοι με εξαιρετικά Βενετσιάνικα κοστούμια του 18ου αιώνα. Η παράσταση αποτελείτο από δυο μέρη με διάφορα γνωστά κομμάτια από διάσημες όπερες. Υπήρχαν αρκετά αναγνωρίσιμα κομμάτια, ειδικά η La Traviata του Verdi και ο Don Giovanni του Mozart. Το απολαύσαμε πραγματικά παρόλο που τα καθίσματα ήταν πολύ άβολα. Οι θέσεις μας ήταν καλές αλλά όλα τα καθίσματα ήταν ενωμένα και έτσι όποιος κουνιόταν στο κάθισμα του κουνιόμασταν και οι υπόλοιποι. Η παράσταση τελείωσε κατά τις 10 μ.μ. και περπατήσαμε πίσω στη στάση του λεωφορείου για να μεταφερθούμε στο ξενοδοχείο μας.

Παρασκευή 29 Οκτωβρίου 2010
Βενετία, Ιταλία
Καιρός ωραίος και ηλιόλουστος


Τι έκπληξη!!! Μια ακόμα όμορφη μέρα ξημέρωσε!!!! Ήμασταν μέχρι τώρα πολύ τυχεροί με τον καιρό και αυτό είναι αρκετά σημαντικό στη Βενετία αφού το νησί βρίσκεται τόσο κοντά στον ωκεανό που σε μεγάλες παλίρροιες και βροχές η πόλη πλημμυρίζει.

Πήραμε το λεωφορείο για
Piazzale Roma λίγο πριν το μεσημέρι. Ερευνήσαμε λίγο το μεταφορικό σύστημα για τα κανάλια και αποφασίσαμε να αγοράσουμε ένα δωδεκάωρο πάσο. Πάντα θέλαμε να επισκεφτούμε το νησί Μουράνο και να δούμε τις κατασκευές των ομώνυμων γυαλιών. Το νησί εδώ και αιώνες έχει παράδοση στην κατασκευή υαλικών. Κάποτε το γυαλί κατασκευαζόταν στη Βενετία αλλά η παραγωγή μεταφέρθηκε στο Μουράνο του 1291 επειδή είχε απαγορευτεί η χρήση των καμινιών για να μην πιάσει φωτιά η πόλη. Και είναι βέβαια κατανοητό γιατί το γυαλί πρέπει να επεξεργαστεί στους 1400 βαθμούς. Το Μουράνο είναι ένα γραφικό νησί με εργοστάσια κατασκευής γυαλιού και καταστήματα που πουλούν τα υπέροχα γυαλικά. Παρακολουθήσαμε σε ένα εργοστάσιο κάποιους τεχνίτες επί το έργο και εντυπωσιαστήκαμε από το πόσο γρήγορα δημιουργούν πανέμορφα αντικείμενα. Αν και μπήκαμε στον πειρασμό δεν αγοράσαμε κάτι γιατί είχαμε περιορισμένο χώρο στις αποσκευές μας και ήμασταν και λίγο απρόθυμοι να αγοράσουμε κάτι που μπορεί να έσπαγε στο ταξίδι, ειδικά κάτι που κόστισε 250€. Το πάσο μας συμπεριλάμβανε και επίσκεψη στα πιο απομακρυσμένα νησάκια αλλά και στα κανάλια δεν χάσαμε την ευκαιρία για μη ασταμάτητη βόλτα στη Βενετία.

 

Στη συνέχεια βρήκαμε μια μικρή καφετέρια και καθίσαμε έξω στον ήλιο με καπουτσίνο και μερικά σνακ και λίγο αργότερα γυρίσαμε στη Βενετία. Η συγκοινωνία και τα δρομολόγια είναι πολύ αξιόπιστα. Σταματήσαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό και αλλάξαμε καραβάκι για να μεταφερθούμε στην γέφυρα του Ριάλτο. Κάναμε μια βόλτα στα καταστήματα του Ριάλτο για να ψωνίσουμε μερικά Χριστουγεννιάτικα δώρα. Περπατήσαμε μέσα στα στενά δρομάκια και καταλήξαμε στο Σαν Μάρκο όπου είδαμε το πιο παλιό αλλά και το πιο ακριβό καφέ της Βενετίας το Caffe Florian, το οποίο λειτουργεί από το 1720. Τα γκαρσόνια σέρβιραν τους θαμώνες ντυμένα με όμορφα κοστούμια, παπιγιόν και κολλαριστά άσπρα πουκαμίσα. 

 

Μια μικρή ορχήστρα με πιάνο, που αψηφούσε το κρύο, ψυχαγωγούσε τον κόσμο παίζοντας κλασσική μουσική.  Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο κουρασμένοι αλλά πολύ ευχαριστημένοι από το ταξίδι αυτό. Το επόμενο πρωί αποχαιρετίσαμε την Βενετία.

Απο Katy23 / Οκτώβριος 2010

Στην σελιδα αυτη φιλοξενουμε τις ταξιδιωτικες ιστοριες των αναγνωστων μας που επισκεφθηκαν την Βενετια και θελησαν να τις μοιραστουν μαζι μας. Στειλτε μας και εσεις τις δικες σας ιστορίες, προτασεις και συμβουλες απο το ταξιδι σας στην Βιεννη και θα τις δημοσιευσουμε στην περιοχη αυτη. Email στο info@venice.gr

Αεροπορικα Εισητηρια